سازهای بادی

سازهای بادی به سازهایی گفته می‌شود که دمیده شدن هوا در آن‌ها باعث تولید صدا گردد. این سازها از اولین آلات موسیقی بودند که به دست بشر ساخته شدند و انسان‌های قرون گذشته آموخته بودند که با دمیدن در مخروط، برگ، یا حتی شاخ حیوانات می‌توانند صدایی بلند و بوقی مانند تولید کنند.

سازهای بادی به دو دستهٔ کلی تقسیم می‌شوند:

• سازهای بادی چوبی (مانند ساکسوفون، فلوت ریکوردر، فلوت، ابوا، کلارینت و فاگوت)
• سازهای بادی برنجی (مانند هورن، ترومپت، ترومبون و توبا)

اصطلاح «چوبی» یا «برنجی» به معنای جنس ساز نیست، بلکه این طبقه‌بندی بر پایه چگونگی و نحوه تولید صدا در دهانی آن‌ها مربوط می‌شود.